Welkom bij Geloofswoorden
Als dominee in het Brabantse land spreek en schrijf ik heel wat geloofswoorden. Wie de Dikke Van Dale erop naslaat, constateert dat dit een niet-bestaand woord is. Of misschien kan ik het beter anders formuleren: ik heb een woord gevonden dat ik nog zélf kan definiëren. Wat dat betreft past het woord prima bij de manier waarop ik dominee wil zijn. Steeds probeer ik nieuwe woorden te geven aan gedachten die in een oude traditie staan. Die traditie geeft mensen tot op de dag van vandaag perspectief, omdat ze geloof en vertrouwen schenkt. Precies dát is mijn bedoeling hier op deze site. Welkom dus bij geloofswoorden.
Nieuwsbrief
Wil je elke maand een overzicht ontvangen van de berichten die op deze site zijn geplaatst? Meld je dan aan voor de maandelijkse nieuwsbrief. Klik op onderstaande knop voor meer informatie.
columns
De actualiteit, het gewone leven en de vragen van vandaag hebben alles te maken met geloofswoorden. Geregeld schrijf ik er een column over.
podcasts
Geloofswoorden zijn er om te horen in klinkende taal. In podcasts maak ik je deelgenoot van ontmoetingen, overwegingen en zoektochten.
gebeden
Wat zijn gebeden anders dan geloofswoorden? Geloof en vertrouwen zijn de basis om uiting te geven aan wat ons op dit moment bezig houdt.
Laatste berichten
Hier vind je een chronologisch overzicht van de laatste blogs, podcasts en gebeden.
Pronk
Na de derde en laatste aflevering van de podcastserie ‘Pronk’ hoor ik een zucht. Die zucht gaat verder met: “wat missen we dit tegenwoordig.” We moeten er samen meteen ook een beetje om lachen. We voelen ons nog te jong om als Waldorf en Statler vanaf de publieke tribune te mopperen dat vroeger alles beter was. Maar het neemt niet weg dat we Jan Pronk missen en vooral alles waar hij voor staat.
Niet verdeeld, maar samen
Rotterdam heeft de allerbeste burgemeester van de wereld. Dat werd deze week bekend en het vervulde me met vals chauvinisme. Ik heb er jaren gewoond, gestudeerd en gewerkt, maar dat maakt me niet tot een echte Rotterdammer. Eigenlijk had ik zelfs een haat-liefdeverhouding met die stad. Ik was allang van Rotterdam vertrokken toen het er helemaal hip werd. En om nou te stellen dat het zo’n gezellige plaats is, gaat ook wat ver. Wel blijf ik genieten van de rollende ‘R’ en de natte ‘T’ die smaak geven aan wat gezegd moet worden.
Kruisen
Honderd geknakte kruisen in het bos raken me ergens in de buurt van mijn ziel, als het er niet midden in is. Het is gek, maar ik weet niet direct goed waarom. Wel voel ik dat er iets fundamenteels is waar ik opstandig van word. En als ik eerlijk ben, bekruipt me ook het gevoel dat ik jaarlijks heb op 4 mei bij de kranslegging. Het is zo’n gevoel dat zich laat typeren met de woorden ‘dit nooit weer’.
Teken voor rechten van LHBTI+
Zijn petities geloofswoorden? Ik denk het wel. Ze drukken het geloof uit dat deze wereld anders moet, dat deze wereld anders kán. In een land dat deel uit maakt van de Europese Unie, staan fundamentele rechten op het spel. Het maakt me angstig, boos, verdrietig. Durf jij te geloven dat het tekenen van een petitie een wereld van verschil kan maken? Ik wel en ik hoop dat jij mijn voorbeeld volgt.
IJsheiligenkoorts
Van 11 tot en met 14 mei zijn het de dagen van de ijsheiligen. Ze bezorgen me een vreemd soort koorts. Ik noem het IJshheiligenkoorts.
Sinds kort durf ik weer een beetje te dromen. Het is nog wel heel voorzichtig, maar af en toe durf ik mijn gedachten te laten gaan naar de vraag wat er na corona komt. Eenzelfde soort gevoel als de Elfstedenkoorts maakt zich van mij meester…
