Poppenkast

Er is weer poppenkast. Deze keer komt ds. Klaassen eruit. Volgens dagblad Trouw is het veelkleurige dak van de PKN hem te bont. De liberale koers van de kerk staat hem tegen. Hij overweegt daarom uit het kerkverband te stappen. Het hete hangijzer? De kerk biedt volgens mijn collega te veel ruimte aan homo’s en transgenders. Zo komt hij dus zelf uit de kast als orthodoxe dominee.

Coming-out

Toen ik voor het eerst vertelde dat ik niet pas in het plaatje 'Jan Klaassen en Katrijn' was dat een opluchting. Er was ruimte voor 'Dirk-Jan en Klaas' of hoe hij ook zou heten. Mijn moeder zag en zei: “Kun je nu eindelijk jezelf worden?” Ik hoop dat mijn collega dezelfde opluchting voelt als ik toen, nu hij wereldkundig maakt dat hij niet in het dominante plaatje van de kerk past. Als geen ander weet ik hoe je gebukt gaat onder de ontkenning van je eigen identiteit. Het vergt heel veel moed om uit de kast te komen. Eigenlijk begin je pas daarna echt te leven. Het neemt niet weg dat ik wat moeite heb met zijn geaardheid, maar ik heb dan ook niet zoveel orthodoxe vrienden.

Zwart-wit

Dat er orthodoxe mensen zijn, vind ik op zich niet erg. Waar ik wel moeite mee heb, is dat zij dat zondag aan zondag in parades willen etaleren. Dat zij zich alle kleuren van de regenboog toe-eigenen om er een bonte parade van wit en zwart van te maken, vind ik ook wat overdreven. Als ik dat zie denk ik steeds: moet het nou zo extreem? Dat doe ik toch ook niet? Steeds maar weer te koop lopen met dogma’s en zwaaien met ongenuanceerde meningen? Daar heb ik moeite mee. Maar begrijp me niet verkeerd, ik zie orthodoxe christenen als mijn broeders en zusters. Maar wat ze op zondag doen hoef ik verder niet te weten. 

Perspectief 

Dat ds. Klaassen nu als orthodox uit de kast komt, is wel even slikken. Het roept vooral heel veel vragen bij me op. Hoe ziet de orthodoxe wereld het verzoenend lijden van Jezus bijvoorbeeld? Om eerlijk te zijn draait mijn geloof meer om de betekenis van de opwekking van Jezus die we met Pasen vieren. Maar ik vermoed dat er andere perspectieven zijn, bijvoorbeeld met nadruk op bloed, kruis en Golgotha. Hoe zou die verzoening leidend (met korte ei) kunnen zijn? Of zou dat volgens hem alleen nog maar met een lange kunnen? Dat vind ik trouwens zo raar aan die wereld. Alles lijkt daar maar te draaien om de lengte van de ei. En dat terwijl er volgens mij zoveel meer is. Ach, We komen er vast wel uit, als we elkaars perspectief maar leren begrijpen.

Steen

Hoe kunnen we samen voorkomen dat de steen des aanstoots opgeraapt wordt om elkaar mee te stenigen? Of dat we elkaar stenen geven in plaats van brood? Het gesprek lijkt nu te stoppen, want ds. Klaassen denkt op voorhand al te weten wat de uitkomst is. Hij voelt zich niet meer thuis in onze kerk. Dat is natuurlijk heel erg jammer en bezwaarlijk. Wat mij als een steen op de maag ligt is dit: de kerk zal wederom geen paal en perk stellen aan doorgeslagen fundamentalisme. Wat de schadelijke gevolgen daarvan zijn voor mensen die werkelijk in de kast zitten, is met geen pen te beschrijven. Dat hun perspectief in kerkelijke diplomatie vermalen wordt als korrels graan tussen twee molenstenen is Godgeklaagd en blijft niet te verteren. 

Licht

Er zijn dus momenten waarop ik overweeg hetzelfde te doen als ds. Klaassen. Toch doe ik het niet, omdat ik hoop licht te brengen in kasten waar het nog altijd veel te donker is.

Stuur een bericht

Neem contact met me op

Heb je een vraag, een opmerking of een suggestie? Laat het me gerust weten!

Geloofswoorden.nl is een initiatief van ds. Dirk-Jan Bierenbroodspot. Dat is een hele mond vol. Wat mij betreft tutoyeren we elkaar en heet ik dus gewoon Dirk-Jan. Zoek je contact met me? Vul het formulier hiernaast in, volg me op Facebook of Instagram, stuur een Whatsapp-bericht of bel me op. Kies het communicatiemiddel dat bij je past.

Copyright 2020 ds. D.J. Bierenbroodspot ©
All Rights Reserved