Welkom bij Geloofswoorden
Als dominee in het Brabantse land spreek en schrijf ik heel wat geloofswoorden. Wie de Dikke Van Dale erop naslaat, constateert dat dit een niet-bestaand woord is. Of misschien kan ik het beter anders formuleren: ik heb een woord gevonden dat ik nog zélf kan definiëren. Wat dat betreft past het woord prima bij de manier waarop ik dominee wil zijn. Steeds probeer ik nieuwe woorden te geven aan gedachten die in een oude traditie staan. Die traditie geeft mensen tot op de dag van vandaag perspectief, omdat ze geloof en vertrouwen schenkt. Precies dát is mijn bedoeling hier op deze site. Welkom dus bij geloofswoorden.
columns
De actualiteit, het gewone leven en de vragen van vandaag hebben alles te maken met geloofswoorden. Geregeld schrijf ik er een column over.
podcasts
Geloofswoorden zijn er om te horen in klinkende taal. In podcasts maak ik je deelgenoot van ontmoetingen, overwegingen en zoektochten.
gebeden
Wat zijn gebeden anders dan geloofswoorden? Geloof en vertrouwen zijn de basis om uiting te geven aan wat ons op dit moment bezig houdt.
Laatste berichten
Hier vind je een chronologisch overzicht van de laatste blogs, podcasts en gebeden.

Vaderdag
Na de moeders met hun eigen dag, zijn ook de vaders aan de beurt. Ik vraag me verwonderd af waarom er zoiets bestaat als moeder- en vaderdag. Merken als Black & Decker, Hugo Boss en Weber verdienen er nu in ieder geval goudgeld mee…

Te kort door de bocht?
In tijden van ‘flatten the curve’ is het gevaarlijk om de bocht te strak aan te snijden. Misschien vloog ik vorige week woensdag ook wat uit de bocht. Mijn column van toen heeft althans een paar reacties opgeleverd die ik niet verwacht had en al helemaal niet wilde uitlokken. Wie mij een beetje kent, weet dat ik eerder een brug wil bouwen dan een kloof verdiepen.

Een duivels dilemma?
Vanmorgen kopte de Volkskrant: “Duivels dilemma” over de demonstratie op de dam. Ik merk hoe die kop me emotioneert. In de verte kraait opnieuw een haan. In een eerdere column schreef ik hoe ik getuige was van etnisch profileren in de trein en vooral hoe ik niet ingreep. Notabene in de stille week. Deze column heeft significant meer reacties opgeleverd dan welke column of preek ook. Helaas vooral van mensen die het uit eigen ervaring kenden. Wat ik schreef, raakte hun angst, hun pijn en boven alles hun verdriet.