Welkom bij Geloofswoorden
Als dominee in het Brabantse land spreek en schrijf ik heel wat geloofswoorden. Wie de Dikke Van Dale erop naslaat, constateert dat dit een niet-bestaand woord is. Of misschien kan ik het beter anders formuleren: ik heb een woord gevonden dat ik nog zélf kan definiëren. Wat dat betreft past het woord prima bij de manier waarop ik dominee wil zijn. Steeds probeer ik nieuwe woorden te geven aan gedachten die in een oude traditie staan. Die traditie geeft mensen tot op de dag van vandaag perspectief, omdat ze geloof en vertrouwen schenkt. Precies dát is mijn bedoeling hier op deze site. Welkom dus bij geloofswoorden.
columns
De actualiteit, het gewone leven en de vragen van vandaag hebben alles te maken met geloofswoorden. Geregeld schrijf ik er een column over.
podcasts
Geloofswoorden zijn er om te horen in klinkende taal. In podcasts maak ik je deelgenoot van ontmoetingen, overwegingen en zoektochten.
gebeden
Wat zijn gebeden anders dan geloofswoorden? Geloof en vertrouwen zijn de basis om uiting te geven aan wat ons op dit moment bezig houdt.
Laatste berichten
Hier vind je een chronologisch overzicht van de laatste blogs, podcasts en gebeden.
Pinksteren
Pinksteren is het feest van de Geest. Daar is natuurlijk heel veel over te zeggen, maar misschien is er nog wel meer over te vragen. Bijvoorbeeld waarom we de Geest als duif afbeelden. Van alle vogels werd het uitgerekend de duif. Niet dat ik daar iets op tegen heb, wie ben ik, maar de duif is nou niet bepaald de mooiste, de elegantste of de intelligentste onder de gevederde dieren. Elke duivenmelker zal me ongetwijfeld ogenblikkelijk de les willen lezen na het lezen van deze diskwalificerende woorden. Dat zal zeker terecht zijn, maar als teken van de Geest had ik toch een meer kleurrijke vogel verwacht. Een puttertje, een ijsvogel of desnoods een dwergpapegaai was een aardig alternatief geweest, toch? Waarom dan een duif?
Over herders en arme schapen
Zou Stef Bos het lied ‘Arme schapen’ speciaal geschreven hebben voor ‘Wezenzondag’? Het zou zomaar kunnen. Hoe dan ook doet het me eraan denken. Het lied is ook een prachtige aanleiding voor reflectie op het pastoraat. Daar steekt telkens het beeld de kop op van de predikant als herder en de gemeente als kudde. Maar klopt dat wel en is het beeld eigenlijk wel zo handig?
Van de lier en de lofzang
Vanaf 1 juli mag er gelukkig weer meer. Ook de kerk deelt mee in de verruiming van de corona-maatregelen. Voor dat ook daadwerkelijk kan, moet er nog wel wat water door Maas, Dommel en Esch stromen, maar er is perspectief. Er mag alleen ook iets niet; zingen. Althans, we mogen niet sámen zingen in de kerk. Een beetje onwillekeurig en associatief moet ik denken aan Psalm 137. Je weet wel, die psalm van de lier aan de wilgen.
Moeder-Pinksteren
Het feest van de Geest. We vieren het dit jaar nog even niet in de kerk. Maar de geest verbindt en maakt ons eensgezind. Een grote misvatting van Pinksteren is dat we dan de geboorte van de kerk vieren. Het feest van Pinksteren gedenkt dat Mozes de twee stenen tafelen in ontvangst had genomen waar de tien geboden op stonden.
