Rotterdam heeft de allerbeste burgemeester van de wereld. Dat werd deze week bekend en het vervulde me met vals chauvinisme. Ik heb er jaren gewoond, gestudeerd en gewerkt, maar dat maakt me niet tot een echte Rotterdammer. Eigenlijk had ik zelfs een haat-liefdeverhouding met die stad. Ik was allang van Rotterdam vertrokken toen het er helemaal hip werd. En om nou te stellen dat het zo’n gezellige plaats is, gaat ook wat ver. Wel blijf ik genieten van de rollende ‘R’ en de natte ‘T’ die smaak geven aan wat gezegd moet worden.